The Curious Paul Foster Case

Een aantal jaren geleden wilde ik wat meer weten van andere ‘zienswijzen’ wat betreft Tarot. Ik had al veel geleerd over de Tarot van Waite-Smith, Aleister Crowley en de Golden Dawn in het algemeen. Dit waren de ‘bekende’ zienswijzen, maar er moesten nog honderden andere mensen zijn die iets hadden ‘nagelaten’ op het gebied van Tarot; Ik struinde op internet, zocht op you tube en woonde lezingen bij van (spirituele) verenigingen van diverse pluimage.

Zo kwam het dat ik online op een volledige Tarot cursus stuitte, geschreven in een ver vervlogen tijdperk, op een typemachine waarop de letter “W” het op een bepaald moment had begeven. Soms was de schrijver (waarschijnlijk) aan het “blind typen” geweest terwijl zijn vingers op de verkeerde letters stonden. Maar ondanks dit – en de archaïsche schrijfstijl – kon ik de tekst redelijk goed lezen en begrijpen en sprak ze mij ook enorm aan.

Lees verder “The Curious Paul Foster Case”

NOT ALL GIRLS ARE NICE AND MADE OF SUGAR & SPICE

In de Tarot associeer je de “moeder” bijna altijd onmiddellijk met III De Keizerin. Zij is de zorgzame moeder die ruimte geeft aan iedereen en zorg draagt voor de groei en ontwikkeling van anderen. Ze staat dicht bij de natuur en haar energie is grenzeloos. Het is een “positieve” kaart die als tegenpool (negatief puntje) heeft dat de dame in kwestie vaak zo bezig is met het zorgen voor anderen dat ze haar eigen behoeften vergeet. Het grenzeloos geven van energie om alles te laten groeien en bloeien kan als nadeel hebben dat je over je eigen grens gaat. En dat is natuurlijk niet voordelig. Veel “donkerder” of “negatiever” wordt het meestal niet qua duiding.

Lees verder “NOT ALL GIRLS ARE NICE AND MADE OF SUGAR & SPICE”

Ken U Zelve

Ken u zelve is een beroemde kreet die we associëren met de Oude Grieken (het Orakel van Delphi en Socrates). Socrates spoorde zijn tijdgenoten aan op zoek te gaan naar waarden en principes die voor henzelf belangrijk waren (in plaats van volgens een dogma of religie te leven). Dit liep niet zo goed af voor Socrates…

Zoals met alles zijn er heel veel verschillende manieren om Ken u zelve te interpreteren. Veel filosofische, spirituele en religieuze stromingen zijn er mee aan de haal gegaan.

Lees verder “Ken U Zelve”

Epicurus: Geniet, maar drink met mate

Epicurus is de grondlegger van het Hedonisme. De Christenen (het zal ook eens niet) hebben bijna al zijn werk vernietigd. Gelukkig zijn er wat brieven en uitspraken bewaard gebleven en is zijn filosofie niet verloren gegaan. Het lijkt er wel op dat de Christenen er ook voor hebben gezorgd dat de meeste mensen deze niet leren te begrijpen zoals ze is bedoeld. Ik dacht eerlijk gezegd ook altijd dat Hedonisme inhield dat je alles deed waar je zin in had en dat je geen maat hoefde te houden: een bandeloos leven leiden van het ene naar het andere genot.  Maar nu kwam ik erachter dat het wel wat genuanceerder in elkaar steekt….

Lees verder “Epicurus: Geniet, maar drink met mate”

De geschiedenis van het (on)bewuste

Tijdens mijn zoektocht naar de wijsheid in de Tarot was ik op het punt gekomen dat ik het niet meer zo zag zitten. Ik was vertrokken bij de archetypen en het collectief onderbewustzijn van Carl Jung en was terug gegaan in de tijd. Via theosofen, alchemisten, middeleeuwse Humanisten, Tempeliers, klassieke Romeinen en Grieken, en het  oude testament was ik bij de oude Egyptenaren terecht gekomen (het ging in het echt niet zo netjes op volgorde, maar meer kris kras). Ik was van plan om de Egyptische goden min of meer te “plotten” op de tarotkaarten en had daarom de encyclopedie van de Egyptische goden aangeschaft.

Maar het waren er 1200 en sommige goden werden gerepresenteerd door weer een aantal andere goden. Ook was dat niet te vangen in een excel sheet, want die goden bleken de ene keer voor god X aangezien te worden en de andere keer voor god y. Ik bedacht mij hoe het toch kon dat het voor die mensen die toen leefden allemaal duidelijk was welke goden er wanneer werden bedoeld. Alhoewel… was dat eigenlijk wel zo?

Deden mensen net alsof ze het begrepen en lieten de priesters (die het zelf ook niet begrepen) maar kletsen als ze tegenstrijdigheden verklaarden? Of begrepen ze het intuïtief, zoals kinderen intuïtief weten wat de moraal van een sprookje is? En hoe zit het eigenlijk met “nieuwe” religies en bijbehorende rituelen die vandaag de dag nog steeds worden uitgevoerd in kerken en moskeeën?

Lees verder “De geschiedenis van het (on)bewuste”

Zeno: Van het concert des levens krijgt niemand een program

Zeno was de grondlegger van de Stoïcijnse leer. De Stoïcijnen zijn “beroemd” geworden omdat ze in staat zijn onder de meest hachelijke omstandigheden kalm en onverstoorbaar te blijven. Ze zijn de geschiedenis ingegaan als saaie, emotieloze, passieloze mensen waar “niks in zit”. Maar hoe anders is het beeld dat je krijgt als je je verdiept in de levenskunst van de Stoa!

Lees verder “Zeno: Van het concert des levens krijgt niemand een program”

Aristoteles: De Waarheid ligt in het midden

Ik had een keer een consult waarbij de cliënte al na een aantal zinnen aangaf dat ze het heel vervelend vond dat ik het woord “maar” zo vaak gebruikte. “Maar” vond ze een ontzettend negatief woord. Het deed volgens haar alles teniet wat je ervoor hebt gezegd. Het was heel erg ongemakkelijk, ik merkte namelijk dat ik onmogelijk een consult kon geven waarin het woord “maar” niet voorkomt en het werd dus een heel raar hakkelend verhaal.

Achteraf ging ik hier natuurlijk over nadenken. Want ik had dit wel eerder gehoord in een communicatie cursus; Dat je het woord “maar” vaker moet vervangen door bijvoorbeeld “en”. Vooral als je minder leuk nieuws hebt: je zegt dan eerst iets leuks waarna je geen “maar” zegt maar “en”.

Ik vond het toen al een beetje raar, theoretisch zou je dan iets zeggen als: “Deze nieuwe jurk staat je erg mooi en je lijkt er dik in” (in plaats van: “Die Jurk is echt heel mooi maar je kunt beter een maatje groter nemen”). Ergens snapte ik het punt wel, mensen die altijd “maar” zeggen komen vaak over als zeurpieten die excuses zoeken.

Lees verder “Aristoteles: De Waarheid ligt in het midden”

Plato: Stijg op naar het goede!

Plato was een leerling van Socrates. Plato had zijn mentor wel hoog zitten, maar vond dat die een beetje te “vaag” bleef en het teveel aan de mensen zelf overliet om te bepalen wat “goed” was. Plato wilde “het goede” als vaste waarheid precies beschrijven en vastleggen. Hij greep daardoor meer naar theorie (o.a. de wiskunde van Pythagoras) in plaats van dat hij daadwerkelijk keek wat er in de wereld om hem heen gebeurde.

Lees verder “Plato: Stijg op naar het goede!”

Ken Jezelf (en leef ernaar)

“Ken jezelf” is de belangrijkste boodschap van Socrates. “Ken jezelf” betekende voor Socrates dat je beseft dat je een mens bent en geen god. Maar je kunt wel je best doen een “goed” leven te leiden. “Goed leven” betekent niet dat je volgens een dogma of religie leeft; Wat goed voor de 1 is, is niet ook meteen goed voor de ander. Je moet zelf op zoek gaan en erachter komen wat voor jou de belangrijkste waarden en principes zijn en daarnaar proberen te leven.. Het is niet mogelijk om klakkeloos de kennis van iemand anders overnemen, maar je kunt wel hulp krijgen van iemand anders die jou “dwingt” na te denken over jezelf en wat belangrijk voor jou is. Het is een soort morele educatie via zelf bezinning.

Lees verder “Ken Jezelf (en leef ernaar)”

Tarot en de klassieke filosofie

Tijdens het schrijven van mijn scriptie voor de Tarot Masters opleiding verdiepte ik mij weer eens in de klassieke filosofie. Ik had namelijk besloten dat ik de oorsprong van de wijsheid in de Tarot zou vinden. Hiervoor was ik teruggegaan naar de tijd van het ontstaan van het eerste echte Tarot Deck : De vroege Renaissance (1423). Een belangrijk kenmerk van de Renaissance was dat men op allerlei gebieden terug ging grijpen naar de klassieke Romeinse en Griekse filosofen.

Lees verder “Tarot en de klassieke filosofie”