Ik heb veel tijd besteed aan het zoeken van een geschikt onderwerp voor mijn afstudeerscriptie aan de Academie voor Tarot. Telkens dacht ik weer iets te hebben gevonden om dan later toch weer van gedachten te veranderen. Er zijn zoveel onderwerpen en invalshoeken dat je aan een leven niet genoeg hebt om alles te lezen en te verkennen. Ik struinde op internet, zocht op you tube en woonde lezingen bij van (spirituele) verenigingen van diverse pluimage.
Zo kwam het dat ik online op een volledige Tarot cursus stuitte, geschreven in een ver vervlogen tijdperk, op een typemachine waarop de letter “W” het op een bepaald moment had begeven. Soms was de schrijver (waarschijnlijk) aan het “blind typen” geweest terwijl zijn vingers op de verkeerde letters stonden. Maar ondanks dit – en de archaïsche schrijfstijl – kon ik de tekst redelijk goed lezen en begrijpen en sprak ze mij ook enorm aan.
