Soms is een tarotkaart lekker duidelijk en ‘makkelijk’ te interpreteren. Dat zijn de kaarten waar ik niet zo hard over na hoeft te denken en dus besteed ik dan ook minder tijd aan het uitpluizen van de herkomst van de symboliek & betekenissen. Eén van die kaarten is voor mij Pentakels 5. Ik heb al tijden geleden mijn ‘draai’ aan deze kaart gegeven en ben altijd zeker wanneer hij in een legging opduikt. Maar toch werd ik pas geleden – zoals het altijd gaat: per toeval – weer getriggerd om weer eens naar de basisbetekenissen van deze kaart te gaan kijken. En dat leverde weer een aantal inzichten op die ik graag wil delen.
Over het algemeen worden de volgende betekenissen aan deze tarotkaart toegekend:
- Moeilijke tijd
- (geld) zorgen
- Ziekte, eenzaamheid
- Waardering voor vrienden die jou ook bij blijven staan als je op je slechtst bent
- Hoop: er is altijd een uitweg of iemand die jou helpt
- ‘De blinde helpt de kreupele’
Zelf had ik ook altijd het idee dat er een ‘keuze’ in deze kaart zat. Je kunt hulp vragen maar misschien doe je dat om één of andere reden niet. Je voelt je eenzaam en ‘verstoten’ maar misschien plaats je jezelf wel (bewust of onbewust) buiten de maatschappij of groep door je gedrag of overtuigingen. Vooral die laatste interpretatie roept – gezien het zielige plaatje – wel eens controversie op. Mensen willen dat natuurlijk niet horen want zij zijn het slachtoffer, dat soort werk :-). Maar waar had ik dat ooit vandaan? Dat is de reden dat ik weer in deze kaart wilde duiken.
Ik begon bij Waite: hoe had hij de kaart exact beschreven in de ‘Pictorial Key’? (‘The Pictorial Key to the Tarot is een boekje dat door Waite uitgegeven was voor het ‘gewone publiek’ en dat het Rider -Waite-Smith deck begeleidde). Daarin staat de volgende beschrijving:
Two Mendicants in a snow-storm pass a lighted casement.
Divinatory meanings: The Card foretells material trouble above all, whether in the form illustrated – that is, destitution – or otherwise. For some cartmancists, it is a card of love and lovers – wife, husband, friend, mistress; also concordance, affinities. These alternatives cannot be harmonized.
Reversed: Disorder, chaos, ruin, discord, profligacy.
De letterlijke vertaling in het Nederlands is:
Twee bedelmonniken passeren in een sneeuwstorm een verlicht raam.
Waarzeggende betekenissen: De kaart voorspelt vooral materiële problemen, of het nu in de geïllustreerde vorm is – dat wil zeggen, armoede – of anderszins. Voor sommige kaartleggers is het een kaart van liefde en geliefden – vrouw, man, vriend, minnares; ook overeenstemming, verwantschap. Deze alternatieven kunnen niet worden geharmoniseerd.
Omgekeerd: wanorde, chaos, ondergang, onenigheid, losbandigheid.
Allereerst valt natuurlijk op dat Waite noemt dat sommige tarotisten de kaart anders interpreteren dan hijzelf, namelijk Liefde, geliefden, minnaars etc. En dat hij niet in staat is om die betekenissen samen te voegen. Waite verwijst hier naar de betekenis die Eteilla (1738 – 1791) aan deze kaart had toebedeeld. In ‘zijn’ tarotdeck is Pentakels 5 kaart nummer 73. Lees hier het stukje dat ik eerder op de socials gedeeld heb.
Maar dit was niet zo’n verrassing. Ik sloeg aan op het Engelse woord ‘Mendicants’. Ik heb dit altijd vertaald als ‘armen’ of ‘bedelaars’. Ik dacht dat het een oud Engels woord hiervoor was. Maar dat is niet zo. ‘Mendicants’ zijn een speciaal soort armen. Het zijn bedelmonniken – ook wel minderbroeders genoemd. Bedelmonniken hebben de eed der armoede afgelegd en zijn lid van een katholieke (bedel)orde. De vier bekendste ordes zijn: De Franciscanen, de Carmelieten, de Dominicanen en de Augustijnen.
Bedelordes en Franciscus van Assisi
De bedelordes werden razend populair in de 13e eeuw; Maar het begon allemaal met één man, namelijk Giovanni di Pietro Bernardone beter bekend als Franciscus van Assisi (1181 – 1226).
Franciscus van Assisi werd in 1181 geboren in Assisi, Italië. Hij kwam uit een zeer welgestelde familie (zijn vader was een succesvolle koopman in stoffen) en leefde in de eerste instantie een welvarend en zorgeloos leven. Het verhaal gaat dat hij een echte ‘dandy’ was die veel geld uitgaf aan mooie kleding en alle goede dingen in het leven. Maar hij was ook gevoelig en had compassie. Zo gaf hij een keer alles wat hij bij zich had aan een bedelaar waarna hij hiervoor werd uitgelachen door zijn vrienden en uitgescholden door zijn vader.
Franciscus ging als jonge man in het leger en balanceerde tussen zijn overtuiging dat een eenvoudig leven leiden was wat hij wilde en zijn ‘fijne’ leventje thuis. Telkens als hij terug ging naar zijn geboortestad pakte hij het luxe leven weer op – onder invloed van zijn vrienden en familie. Maar tijdens een pelgrimstocht naar Rome – waar hij tijdelijk weer in ‘armoede’ leefde en op zoek was naar spirituele verlichting – kreeg hij een visioen van Jezus die hem vroeg om ‘de kerk die kapot dreigde te gaan te herstellen’.
Franciscus vond ook dat het in de (katholieke) kerk teveel draaide om het vergaren van macht en rijkdom en besloot hierna zijn leven te wijden aan het dienen van de armen en ook van de natuur. Zijn vader vond dit geen goed idee en Franciscus heeft zich toen een maand verstopt in een grot. Maar uiteindelijk durfde hij door te zetten en zwierf een tijd als bedelaar rond.
Hij restaureerde (letterlijk) oude kerken en zorgde voor melaatsen die buiten de stad in afzondering leefden. Hij begon ook te prediken en binnen korte tijd had hij een aantal ‘volgers’.
in 1209 stichtte hij de Orde van de Minderbroeders, beter bekend als de Franciscanen. De orde groeide snel, mede dankzij de charismatische persoonlijkheid van Franciscus en zijn boodschap van liefde voor alle schepsels. Zijn levensstijl van eenvoud, nederigheid en zorg voor de natuur hadden een diepgaande invloed op de samenleving. In de eerste instantie was de kerk natuurlijk he-le-maal niet blij met deze ‘rebel’. Maar omdat Franciscus en zijn volgers duidelijk wisten te maken dat zij de kerk nog steeds als autoriteit duldden, kreeg de orde al snel het fiat van paus Innocent III, die de leefwijze van de Franciscanen weliswaar ‘onpraktisch’ en ‘onveilig’ vond, maar wel sympathie had voor de toegewijde Franciscus en zijn volgers.
Franciscus stierf op 3 oktober 1226. Twee jaar na zijn dood werd hij heilig verklaard door paus Gregorius IX. Hij is de patroonheilige van Italië en zijn nalatenschap leeft voort in de vele Franciscaner ordes en in de talrijke verhalen en legendes over zijn leven. Een van de bekendste verhalen over Sint-Franciscus gaat over hoe hij met dieren kon praten en vrede sloot met een wolf die de inwoners van het stadje Gubbio terroriseerde.
St. Clara van Assisi
Het leuke is dat St. Franciscus een vrouwelijke variant kent. Sint Clara van Assisi (1194 – 1253) was een tijdgenoot van Sint Franciscus en stichtte de orde van de Arme Klaren, een religieuze orde voor vrouwen in de Franciscaner traditie. Waar Franciscus de patroonheilige van Italië is geworden, heeft Sint Clara de eer om de patroonheilige van de televisie te zijn.
Clara werd ook geboren in Assisi, en kwam ook uit een zeer voorname en adellijke familie. Als jong meisje raakte ze geïnspireerd door de prediking van Franciscus en besloot ze haar comfortabele leven achter te laten om zich aan God te wijden. In 1212 vluchtte ze uit haar ouderlijk huis en ging ze naar de kleine kapel van de Portiuncula, waar Franciscus en zijn volgelingen woonden. Franciscus accepteerde haar gelofte van armoede en wijdde haar aan het religieuze leven.
In tegenstelling tot andere nonnen van haar tijd, weigerde Clara elke vorm van inkomen voor haar klooster, en ze stond erop dat de zusters volledig afhankelijk zouden zijn van aalmoezen. Dit was zeer ongebruikelijk en zorgde voor conflicten met de kerkelijke autoriteiten, maar Clara hield vast aan haar overtuiging. Clara heeft volgens de legenden vele wonderen verricht, waaronder het terugdringen van een vijandig leger door een gouden hostiebeker uit het raam te houden.
De ‘Mendicants’ en pentakels 5
Waite heeft naar mijn mening niet toevallig gekozen voor het woord ‘mendicant’ (in plaats van Beggars, the poor etc.). Hij bedoelde echt een minderbroeder/zuster zoals in de traditie van de Franciscaanse bedelordes. Dit werpt wel een ander licht op de kaart. Namelijk niet alleen het arm, ziek of behoeftig zijn. Maar ook dat hiervoor misschien een keuze is gemaakt. Het is makkelijk om naar het lichte raam te gaan en je toevlucht te zoeken in de warme kerk. Maar dat betekent ook dat je je moet onderwerpen aan die kerk. Franciscus en Clara konden een comfortabel en materieel rijk leven leiden. Sterker nog, zowel Franciscus als Clara zijn meer dan eens met geweld door hun vrienden en familie gedwongen om terug te keren naar dit leven. Ook hebben ze beiden geleden onder hun zelfgekozen armoede alsmede de ziekten waar ze vatbaarder voor waren door gebrek. Maar ze hielden ook beiden vast aan hun overtuiging en leefden zoals zij dachten dat ‘goed’ was.
Ik zie dit ook terug in de kaart. Net zoals elke kaart heeft dit een min en een plus. Aan de ene kant het advies om niet te makkelijk op te geven en de makkelijke weg te kiezen als je iets wilt doen dat moeilijk is. Soms moet je een hoge prijs betalen als je je eigen pad wilt gaan en niet afhankelijk wilt zijn. Leven volgens je eigen normen en waarden betekent soms eenzaamheid en opoffering. Het is het (waarschijnlijk) waard. Aan de andere kant kun je dat soms ook een beetje te ver doordrijven; Dan ben je zo koppig en volhardend dat je weigert om hulp aan te nemen. Of je overdrijft het dusdanig dat anderen jou mijden en niet eens meer in hun midden dulden. Op dat moment moet je de balans weten terug te vinden, net zoals Franciscus en Clara – die hun eigen pad gingen maar wel zorgden dat de kerk ze niet op de brandstapel gooiden.
Het was weer heerlijk om in een kaart te duiken ik ben benieuwd wat anderen van deze theorie vinden.
Bedankt voor de uitleg van deze kaart. Ik ben nog niet zo heel lang met tarot bezig en je uitleg zal ik zeker herinneren als deze kaart op tafel komt.
Mooie achtergrond van deze kaart, dank!