Diepe Zuchten en Verteerd worden door Jaloezie: De Vera Sibilla

Vera Sibilla Kaarten

Alhoewel we weten dat de eerste Tarot kaarten vervaardigd werden in het Italië van de vroege renaissance, zijn het wel de Fransen en de Engelsen die de credits pakken voor de manier waarop wij nu werken met de Tarot; Het was immers de Franse occultist  Jean-Baptiste Alliette (1738 – 1791) die – voor zover tenminste bekend – als eerste allerlei occulte correspondenties aan de Tarot toewees en de Tarot gebruikte om voorspellingen te doen. Er volgden nog meer Fransen en jarenlang was het Marseille deck HET Tarot deck om mee te waarzeggen.

Ook de Britten hebben een flinke steen bijgedragen toen de leden van de Golden Dawn zich aan het einde van de 19e gingen verdiepen in de Tarot en het werk van hun Franse voorgangers ‘verbeterden’. Arthur Edward Waite (1857 – 1942) is natuurlijk een goede bekende omdat hij samen met Pamela Colman Smith (1878 – 1951) in 1909 het populaire Raider-Waite-Smith deck uitbracht. Eerder ontstond in Duitsland en omstreken ook een aparte traditie van waarzegkaarten: De Lenormand en de Kipper kaarten zijn beiden van Duitse origine. Deze vier systemen (Marseille Tarot, RWS Tarot, Lenormand en Kipper) zijn tot op heden de meest gebruikte decks. En de Italianen dan?

Zij hebben de Vera Sibilla!

Ondanks dat er weinig officieel is gepubliceerd, kent men in Italië wel degelijk een lange traditie van ‘waarzeggen’. Men gebruikte hiervoor echter over het algemeen ‘gewone’ speelkaarten en tradities werden eerder mondeling doorgegeven. Wellicht dat dit te maken heeft met de grote invloed van de Katholieke kerk – die in Italië tot op de dag van vandaag nog bijzonder groot is. Hoe dan ook, men begon lokaal eigen deckjes en systemen te ontwikkelen die gebaseerd waren op de 52 speelkaarten. In 1850 verscheen in Venetië een deck welke men ‘Vera Sibilla Italiana‘ noemde: ECHTE Italiaanse Sybille (Sibilla = orakel of waarzegster). De afbeeldingen zijn naar voorbeeld van de Oostenrijkse, Hongaarse en Duitse systemen (Lenormand, Kipper, Biedermeier). Maar waar die vaak 32 of 36 kaarten gebruiken, bleef het Italiaanse deck 52 kaarten houden.

Sindsdien zijn er verschillende decks gedrukt, al kregen ze nooit zulke grote bekendheid buiten Italië. In 1935 verschenen er voor het eerst loterij getallen op de decks. Dit is natuurlijk super handig! Sinds 1967 staan er ook steekwoorden op de kaarten. Het deck dat het meest lijkt op de originele uitgave uit de 19e eeuw, maar met loterijgetallen en steekwoorden, wordt nog steeds uitgegeven door Lo Scarabeo.

Wat maakt de Vera Sibilla nu zo leuk en anders? Allereerst de ‘kleuren’: net zoals bij andere systemen bestaat de Vera Sibilla uit 4 ‘kleuren’: Picche (Schoppen), Quadri (Ruiten), Cuori (Harten) en Fiori (Klaver). Maar 2 ervan zijn ‘dominant’ (Schoppen en Harten) dat wil zeggen dat kaarten van deze soort meer ‘gewicht’ hebben in een legging dan de anderen. Maar er zijn ook individuele kaarten die specifiek andere kaarten versterken of juist afzwakken. Bijvoorbeeld “La Leggerezza” (de vlinder), deze kaart maakt dat de ‘impact’ van andere kaarten wat lichter wordt. Zijn de kaarten een beetje negatief en ligt de vlinder ernaast, dan valt het allemaal wel mee. Zijn de kaarten positief en ligt de vlinder ernaast, dan is het iets kleins, klein geluk of plezier (wat het niet minder leuk maakt want geluk zit immers in kleine dingen 😉 )

Verder is het in de Vera Sibilla wel aan te raden om met omgekeerde kaarten te werken; In de Tarot werk ik zelf nooit met omgekeerde kaarten, ik kijk welke kant van de kaart van toepassing is door naar de context te kijken. Er zijn veel Tarot lezers die dat doen en bij de Tarot gaat dat prima. In de Lenormand worden omgekeerde kaarten ook zelden tot nooit gebruikt. Maar in de Vera Sibilla kan de betekenis van een kaart heel anders zijn als hij omgedraaid ligt. Bij persoonskaarten kun je met zekerheid zeggen dat de kaart wijst op een derde persoon (dus niet betrekking heeft op de vraagsteller zelf) als hij omgedraaid in de legging verschijnt.

Maar het allerleukste is toch wel de beschrijving en de diepgang van de Vera Sibilla. Alhoewel er geen echt psychologisch/alchemistisch aspect in zit – zoals bij de Tarot wel het geval is – hebben de Italianen natuurlijk wel gevoel voor drama! Een steekwoord is nooit zomaar een steekwoord, er zit niet alleen een heel verhaal maar ook veel emotie en passie achter!

Neem bijvoorbeeld Schoppen 6: ‘Sospiri’. Sospiri betekent ‘zuchten’. Maar het is niet zomaar zuchten! Het is een hele DIEPE zucht van iemand die al zoveel tranen geplengd heeft en die wanhopig wacht tot er betere tijden aanbreken. Hij/zij klampt zich vast aan een strohalm met de (onrealistische) hoop dat vol te houden tot de dag dat er een einde komt aan de kwellende onzekerheid terwijl er tegelijkertijd ook angst is voor wat er komen gaat… Zucht….

Of “Disperato per gelosia” dat wij zouden vertalen als “jaloezie”. Jaloezie is een slechte eigenschap maar wel menselijk: iedereen is wel eens stiekem jaloers geweest. Maar dat wordt hier natuurlijk niet bedoeld! Hier gaat het om een alles verterende jaloezie. Om iemand die zijn hele leven vergooit aan het wanhopig najagen van dingen die anderen hebben en zo totaal uit het oog verliest wat hij of zij zelf zou willen waardoor hij of zij dood en dood ongelukkig is… Je voelt het bijna in je ziel. Het is fantastisch om met deze kaarten te werken.

Helaas zijn er zeer weinig boeken over de Vera Sibilla. En de boeken die er zijn, zijn bijna altijd in het Italiaans. De kaarten zijn naar mijn weten ook nooit vertaald. Daarom ben ik zelf begonnen met het schrijven van een ‘cursus’, waarbij je niet alleen leert werken met deze dramatische kaarten, maar ook nog eens een woordje Italiaans meepakt! Ik ben nog niet ver gekomen, maar houdt de website en Insta in de gaten!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.