Vannacht zei een wijze ingewijde heimelijk tegen mij: ‘Het geheim van de wijnhandelaar… kan toch niet voor jou verborgen zijn?’
Toen zei hij: ‘Wees mild voor jezelf, het ligt in de aard van de wereld om mensen die hard werken nog zwaarder te belasten’
Vervolgens gaf hij mij een beker die de hemel deed oplichten, zo dat Venus danste. En de luitspeler zei herhaaldelijk tegen mij: ‘Drink’…
Oh zoon, luister naar dit advies en treur niet om het verdriet van de hele wereld. Ik geef je dit advies als een parel, houd het in je gedachten
Wanneer jouw hart bloedt, zie dan nog steeds de lachende rand van de beker en wanneer je gekwetst wordt huil dan niet
Zolang je niet in de verborgen dimensie bent geweest, heb je geen idee: het nieuws dat Gabriel brengt kan niet begrepen worden door degenen die niet rijp genoeg zijn
In het domein van het innerlijke weten is er geen ruimte voor zelfzuchtige trots: Zij die kennis hebben moeten of alles openbaren of helemaal stil zijn en hun mond houden
Oh wijnbrenger, breng wijn! Hafez’ dronken liefde werd gezien door de Heer van heelheid en harmonie, Hij die misstappen vergeeft en stommiteiten verhult
Dit is een – wellicht stuntelige – poging van mij tot de vertaling van een Perzisch gedicht uit de middeleeuwen. Het werd geschreven door Shams-ud-din (1320 – 1392), die later ‘Hafez’ werd genoemd. ‘Hafez’ is een titel die wordt gegeven aan iemand die de hele Koran uit zijn hoofd heeft geleerd, iets dat hij volgens zijn eigen claim op 14 manieren had gedaan (welke manieren dit dan zijn, kon ik niet achterhalen).
Lees verder “Het Geheim van de Wijnhandelaar”